فاش شدن راز تولد ستارگان در کهکشان راه شیری
تاریخ انتشار: ۱۱ اسفند ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۲۴۲۰۱۴
تجزیه و تحلیل پرانرژی ترین نور در کهکشان راه شیری نشان می دهد که ممکن است در مورد سرعت تشکیل ستاره در کهکشان راه شیری اشتباه کرده باشیم.
پرتوهای گامای تولید شده در اثر واپاشی رادیواکتیو ایزوتوپ ها که در طی شکل گیری ستاره ها تولید شده، نشان می دهد ستاره ها با سرعت چهار تا هشت برابر جرم خورشید در سال تشکیل می شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
پرتوهای گاما حاصل از آلومینیوم-۲۶ که یک ایزوتوپ رادیواکتیو است که عمدتاً از ستارگان پرجرم نشات میگیرد، نشان میدهد کهکشان راه شیری سالانه به اندازه چهار تا هشت جرم خورشیدی گاز و غبار بینستارهای را به ستارگان جدید تبدیل میکند. این میزان دو تا چهار برابر برآوردهای متعارف است و به اندازه ۱۰ تا ۲۰ ستاره در سال است؛ زیرا بیشتر ستارگان جرم کمتری از خورشید دارند.
این کشف نتایج مهمی برای درک ما از تکامل کهکشان راه شیری و پیرامون آن دارد، زیرا سرعت تولد و مرگ ستارهها میتواند ترکیب شیمیایی کلی کهکشان را تغییر دهد.
کهکشان راه شیری با این سرعت، هر یک میلیون سال که از نظر نجومی یک چشم برهم زدن است، حدود ۱۰ تا ۲۰ میلیون ستاره جدید تولید می کند. این تعداد برای پر کردن تقریباً ۱۰ هزار خوشه ستاره ای مانند خوشه پروین در صورت فلکی ثور کافی است. در مقابل، بسیاری از کهکشانها، از جمله بیشتر کهکشانهایی که به دور راه شیری میچرخند، اصلاً ستاره جدیدی نمیسازند.
توماس سیگرت، اخترفیزیکدان دانشگاه وورزبورگ آلمان می گوید: سرعت تشکیل ستارگان برای شناخت تکامل کهکشان بسیار مهم است. هر چه کهکشان ستاره های بیشتری بسازد، سریعتر خود را با اکسیژن، آهن و سایر عناصری که ستاره ها ایجاد می کنند، غنی می سازند. این عناصر ابرهای گازی ستاره ساز را تغییر می دهند و می توانند تعداد نسبی ستاره های بزرگ و کوچکی را که ابرهای گازی تشکیل می دهند، تغییر دهند.
سیگرت و همکارانش شدت و توزیع فضایی انتشار آلومینیوم-۲۶ را در کهکشان راه شیری مطالعه کردند. یک ستاره پرجرم این ایزوتوپ را در زمان حیات و مرگ خود تولید می کند. این ستاره در طول عمر خود، آلومینیوم را از طریق باد شدید به درون فضا می فرستد. این ایزوتوپ با نیمه عمر ۷۰۰ هزار سال تجزیه می شود و پرتوهای گاما تولید می کند.
پرتوهای گاما مانند اشعه ایکس و بر خلاف نور مریی، در غباری که جوانترین ستاره ها را می پوشاند، نفوذ می کند.
یکی از عناصر حاصل از مرگ ستارگان، ایزوتوپ رادیواکتیو آلومینیوم به نام آلومینیوم-۲۶ است. آلومینیوم-۲۶ عمر زیادی ندارد و نیمه عمر آن ۷۱۷ هزار سال است و با فروپاشی، پرتوهای گاما در طول موج خاصی تولید می کند.
اما آلومینیوم ۲۶ در مقادیر قابل توجهی در ابرهای موادی که ستاره های تازه تشکیل شده را احاطه کرده اند، یافت می شود. اگر سرعت ورود مواد به ستاره از سرعت صوت فراتر رود، یک موج ضربه ای شکل می گیرد و پرتوهای کیهانی تولید می شود. هنگامی که پرتوها با ایزوتوپهای موجود در غبار مانند آلومینیوم-۲۷ و سیلیکون-۲۸ تصادم میکنند، میتوانند ایزوتوپ آلومینیوم-۲۶ را تولید کنند.
اخترشناسان با نگاه کردن به میزان تابش گاما در کیهان که در اثر واپاشی رادیواکتیو آلومینیوم-۲۶ تولید می شود، می توانند سرعت تشکیل ایزوتوپ و مرگ ستارگانی را که در کهکشان راه شیری تولید می شوند، تخمین بزنند و از آن برای تعیین سرعت تولد ستاره استفاده کنند.
هر چه تعداد ستاره های کهکشان راه شیری بیشتر باشد، پرتوهای گامای بیشتری ایجاد می شود. محققان، میزان تشکیل ستاره را به اندازه جرم چهار تا هشت خورشید در سال می دانند که بسیار بیشتر از برآوردهای استاندارد حدود ۲ جرم خورشید در سال است.
پاول کروپا، اخترشناس دانشگاه بن آلمان که در این مطالعه مشارکت نداشته است، میگوید این رقم جدید بسیار واقعی است. من تحت تأثیر مدلسازی دقیق فرایند تشکیل ستارهها شدم. این کار بسیار زیبایی است و یک گام بزرگ در جهت کاملاً صحیح است.
در هر صورت، کهکشان راه شیری قوی ترین خالق ستاره در مجموعه ای از بیش از ۱۰۰ کهکشان نزدیک موسوم به خوشه کهکشانی محلی است. آندرومدا بزرگترین کهکشان این خوشه، تنها کسری از جرم خورشیدی گاز و غبار را در سال به ستاره های جدید تبدیل می کند. در میان کهکشانهای خوشه کهکشانی محلی، راه شیری از نظر بزرگی در رتبه دوم قرار دارد، اما سرعت تشکیل ستارههای بالای آن به این معنی است که قطعاً تلاش بیشتری انجام می دهد.
روش این تیم نویدبخش درک بهتر چگونگی تشکیل ستارگان جدید راه شیری است. تشکیل ستارگان معمولاً در غبار و گاز غلیظ پوشانده شده و تماشای آنها دشوار است. شمارش تشعشعات گامایی که تولید میکند، میتواند یکی از راههای موثر برای تماشای پشت پرده این پدیده باشد.
5858
کد خبر 1738156منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: کهکشان ستاره شناسی ستاره کهکشان راه شیری پرتوهای گاما آلومینیوم ۲۶ تشکیل ستاره نشان می دهد سرعت تشکیل جرم خورشید ستاره ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۲۴۲۰۱۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تصاویر نجومی نهم اردیبهشت (۲۸ آوریل)
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، تصاویر نجوم و فضا جدای از اهمیتی که در مطالعات و تحقیقات اخترشناسی دارد، امکان مشاهده و درک عجایب و شگفتیهای دنیای بیرون از سیاره زمین را برای علاقهمندان این حوزه فراهم میکند. امروزه به لطف پیشرفت علم و فناوری، تصاویر نجومی به شکلهای بسیار زیبا و گهگاه هنری تهیه میشود که علاوه بر ارائه اطلاعات علمی، زیباییهای خیرهکنندهای را برای علاقهمندان به ارمغان میآورد.
***
تصویر روز ناسا
میله مرکزی بزرگ کهکشان NGC 2217 که AM 0619-271 نیز نامیده میشود، در صورت فلکی سگ بزرگ (سگ بزرگ) قرار دارد. این کهکشان در این تصویر از تلسکوپ فضایی هابل بسیار درخشان به نظر میرسد. NGC 2217 حدود 65 میلیون سال نوری از زمین فاصله دارد و اندازه ای مشابه کهکشان راه شیری ما دارد (حدود 100000 سال نوری).
تصویر روز skyandtelescope
این عکس در اسپانیا به تاریخ 05/01/2023 توسط لوئیجی مورونه (Luigi Morrone) با ???? تجهیزاتی شامل تلسکوپ Takahashi FSQ-106ED و دوربین QHY 600M CMOS ثبت شده است. عکس کهکشان NGC7000 را نشان میدهد که فیلترهای خاصی روی آن انجام گرفته و با استفاده از برنامههای Pixinsight و PS پردازش شده است.
تصویر روز astronomy
رصد سحابی متغیر هابل (NGC 2261) نشان میدهد که کیهان در حال حرکت است. این سحابی میتواند در عرض چند هفته متفاوت به نظر برسد. این تغییرات به این دلیل اتفاق میافتد که تودههای گاز در مقابل ستاره R Monocerotis حرکت میکنند و با نور اطراف در تعامل هستند. تصویر این سحابی در یک شات با استفاده از یک تلسکوپ 10 اینچی طی 10 ساعت گرفته شده است.
تصویر روز earthsky
آمریندرجیت سینگ (Amrinderjit Singh) از موهالی، پنجاب، با استفاده از دوربین Canon R همراه با لنز 16 میلیمتری Canon RF، یک رعد و برق خیرهکننده را ثبت کرد. او در پسپردازش، از فتوشاپ برای بهبود تصاویر استفاده کرد. به دلیل بار الکتریکی بالای ابرها، گرفتن رعد و برق میتواند هیجان انگیز و در عین حال خطرناک باشد. رگههای رعد و برق در عکس بزرگ بودند و از اوج به پایین تا زمین امتداد پیدا میکردند.
تصویر روز apod
سحابی حلقه از طریق یک تلسکوپ کوچک چیزی ساده به نظر میرسد، اما در واقع پیچیده تر از این حرف هاست. این سحابی یک حلقه مرکزی به قطر یک سال نوری دارد، اما این تصویر گاز درخشانی را نشان میدهد که حتی دورتر از مرکز آن امتداد دارد. در تصویر ترکیبی از نور قرمز، مرئی و مادون قرمز دیده میشود. سحابی حلقه نوعی سحابی است که به آن سحابی سیاره ای میگویند. هنگامی که ستاره ای مانند خورشید به یک کوتوله سفید تبدیل میشود این دست سحابیها تشکیل میشود. سحابی حلقه در فاصله 2500 سال نوری از ما در صورت فلکی لیرا قرار دارد.
انتهای پیام/